Grząby Bolmińskie i Miedzianka to leżące w niewielkiej odległości od siebie szczyty zaliczane do Korony Gór Świętokrzyskich. Grząby Bolmińskie to pasmo górskie leżące w bezpośrednim sąsiedztwie wsi Bolmin, natomiast Wzgórza Miedziankowskie znajdują się w okolicy wsi Miedzianka.

Zdobywanie naszego trzeciego i czwartego szczytu Korony Gór Świętokrzyskich rozpoczynamy wspólnie z żoną ze wsi Bolmin. Samochód zostawiamy na małym parkingu naprzeciwko kościoła Narodzenia NMP. Po dojściu do skrzyżowania skręcamy w lewo i asfaltową drogą idziemy lekko pod górę. Po kilkuset metrach dochodzimy do ukrytych wśród drzew ruin obronnego dworu. Wzniesiono go na przełomie XVI i XVII wieku, a w XIX wieku został rozbudowany. Obecnie stoi opustoszały z zamurowanymi drzwiami i oknami. Idąc dalej kończy się asfaltowa droga, a zaczyna polna. Według mapy idąc nią powinniśmy dojść do żółtego szlaku. Niestety brak jakiegokolwiek oznakowania nie ułatwia jego znalezienia. Idąc prawdopodobnie żółtym szlakiem dochodzimy do najwyższego punktu Grząb Bolmińskich, który jednocześnie jest najwyższym szczytem tego pasma. Właściwie nie wiem, czy sam szczyt ma jakąś nazwę, gdyż na mapach oznaczona jest tylko jego wysokość: 330 m n.p.m. Jest to najniższy ze wszystkich szczytów Korony Gór Świętokrzyskich.

Po chwili postoju ruszamy w dalszą drogę, dalej nie wiedząc czy jesteśmy na szlaku. Po kilkuset metrach według mapy szlak powinien skręcić w prawo i dalej prowadzić przez las. Jednak w dalszym ciągu brak oznakowania utrudnia zorientowanie się, gdzie należy skręcić. Nie będąc pewnymi skręciliśmy w jedną z kilku ścieżek w las. Jak się później okazało, nie była to ta odpowiednia, przez co trochę zboczyliśmy z wcześniej zaplanowanej trasy. Idąc kilkanaście minut lasem doszliśmy do wsi Milechowy. Nie chcąc się wracać poszliśmy dalej asfaltową drogą w kierunku miejscowości Zajączków. Po kilkudziesięciu minutach marszu, zdobywając po drodze wzniesienie o nazwie Wysprzenica (283 m n.p.m.), skręcamy w prawo w oznaczoną na zielono geologiczną ścieżkę dydaktyczną. Ścieżka prowadzi nas wprost do wsi Miedzianka, gdzie odnajdujemy wreszcie żółty szlak i rozpoczynamy nim podejście na Miedziankę.

Miedzianka (354 m n.p.m.) leży na zachodnim końcu Pasma Chęcińskiego. Góra swoją nazwę zawdzięcza znajdującym się w jej wnętrzu rudom miedzi. Wydobycie prowadzone tu było z przerwami od XIV wieku do roku 1953. Na całym obszarze góry utworzono rezerwat Góra Miedzianka z rzadko występującymi minerałami i śladami robót górniczych. Wejście na szczyt nie jest trudne, jednak trzeba przedzierać się dość mocno zarośniętymi ścieżkami. Będąc już na szczycie mamy widok na kilka świętokrzyskich pasm górskich, w tym na pasmo Grząb Bolmińskich.

Zejście ze szczytu również nie sprawia kłopotu. Będąc już na dole kierujemy się żółtym szlakiem na południe (tym którym powinniśmy iść na Miedziankę). Szlak prowadzi polną drogą wśród łąk i pól. W końcowym etapie idąc coraz wyżej wchodzimy do lasu, by po kilkunastu minutach ponownie iść grzbietem Grząb Bolmińskich. Po czterech godzinach wędrówki, o godzinie 11 dochodzimy do Bolmina.