Lubomir wznosi się na wysokość 904 metrów n.p.m. Na jego szczycie znajduje się obserwatorium astronomiczne. Nie ma zgody co do jego przynależności geograficznej. Zależnie od publikacji zaliczany jest do Beskidu Wyspowego lub Beskidu Makowskiego. Szczyt należy również do Korony Gór Polski, a jej twórcy przyjęli, że jest najwyższym szczytem Beskidu Makowskiego.

Na szczyt możemy wejść z trzech różnych stron. My wybraliśmy drogę z Przełęczy Jaworzyce. Na samej przełęczy trudno jest znaleść dogodne miejsce na pozostawienie samochodu. Warto podjechać kilkaset metrów w górę, gdyż tam znajduje się niewielki parking wraz z zadaszoną wiatą. Droga początkowo asfaltowa, później kamienista prowadzi nas w górę. Podejście jest dość męczące, szczególnie w upalny dzień, w jaki przyszło nam iść. Jednak samo wejście nie trwa długo, już po trzydziestu minutach jesteśmy na szczycie. Na górze znajduje się Obserwatorium Astronomiczne im. Tadeusza Banachiewicza. Obserwatorium jest otwarte dla zwiedzających. Wejścia są o określonych godzinach, a wstęp jest płatny. Skorzystaliśmy z okazji zwiedzenia obiektu. Szczyt Lubomira jest zalesiony. Idąc dalej czerwonym szlakiem w kierunku wzniesienia Trzy Kopce, po kilkuset metrach dojdziemy do punktu widokowego, skąd zobaczymy panoramę okoliczych terenów w kierunku północno-wschodnim. Droga powrotna do Przełeczy Jaworzyce zajęła nam 25 minut.